Mijn psycholoog mailde terug. Dat ze volgende week tijd voor me kon maken.
Eigenlijk begrijp ik niet dat zij nog steeds mijn psycholoog is. Ze is goed. Als zelfstandige zou ze veel meer verdienen. Zij is namelijk iemand die echt luistert. En daar zijn er niet veel van. Mensen die écht luisteren in plaats van te wachten totdat zij iets mogen zeggen.
Ooit kwam ik haar tegen op een feestje van een wederzijdse vriendin. Ze pakte op een natuurlijke manier haar tas en zei iedereen gedag. Ze deed vriendelijk, maar liet niet merken dat ze me kende. En ze reed weer anderhalf uur terug naar huis. Mijn vriendin verbaasd achterlatend: ‘Ga je nu al weg?’
Buiten zinnen 